Η δεύτερη παράσταση έργου του Αυστριακού Τόμας Μπέρνχαρντ (1931-1989) που είδα. Πολύ καλή, εξαιρετικοί ηθοποιοί, διακριτική και στιβαρή η σκηνοθετική επέμβαση (Ακύλλας Καραζήσης), απολύτως μέσα στο πνεύμα της πολεμικής, της ριζοσπαστικής κριτικής (και παρωδίας) του κειμένου απέναντι στον παραλογισμό του θεάτρου σε μια υποκριτική κοινωνία. Ο Μπέρνχαρντ είχε απαγορεύσει στη διαθήκη του την έκδοση των βιβλίων του στην Αυστρία, καθώς και το ανέβασμα των θεατρικών του έργων. Το πρόβλημα με τις παραστάσεις έργων του παρακάμφθηκε με την ίδρυση από τον γενικό κληρονόμο του του Ιδρύματος Thomas Bernhard, το οποίο αναλαμβάνει όλη τη διαδικασία χωρίς καμία κρατική συμβολή και χωρίς την επίσημη παρουσία πολιτικών προσώπων στις παραστάσεις.
