Τα τελευταία χρόνια έχουν πληθύνει τα φαινόμενα κακόγουστων εξώφυλλων βιβλίων λογοτεχνίας, χαρακτηριστικό τους τα παρδαλά χρώματα, μπανάλ φωτογραφίες επεξεργασμένες ή όχι, και αμφίβολης σημασιολογίας ζωγραφιές. Μήπως για να εξομοιωθούν και τα περιεχόμενα; Γιατί τώρα πια βλέπεις στα ράφια των βιβλιοπωλείων λογοτεχνία δίπλα σε αφήγηση φόρμουλας (formula fiction) για να μην πω παραλογοτεχνία και προκαλέσω ενστάσεις υπό την ετικέττα του "μεταμοντέρνου". Υποθέτω ότι θεωρούν πως όσο πιο χτυπητό ή ρεαλιστικά παραστατικό το εξώφυλλο, τόσο μεγαλύτερες οι πιθανότητες να ελκύσει κάποιον για να ξεφυλλίσει το βιβλίο. Χάθηκαν τα μη εικονογραφημένα εξώφυλλα με τον καλαίσθητο χρωματισμό; Πρέπει το εξώφυλλο να διασπά την πολυσημία της καλής αφήγησης προσανατολίζοντας τον αναγνώστη στη μονοσήμαντη εικόνα ή αντιθέτως να του υποβάλλει την αίσθηση (παρδαλής πάντως) τέχνης για την κακή αφήγηση; Το εξώφυλλο ανήκει στο παρακείμενο ενός βιβλίου και είναι και αυτό ενδεικτικό για το χωροχρονικό περιβάλλον της πρόσληψης.
http://www.lifo.gr/team/u12124/29280
http://www.lifo.gr/team/u12124/29280
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου