Είναι γνωστό ότι ο λόγος είναι επικοινωνία και ότι η επικοινωνία χρειάζεται να έχει ορατούς ή έστω υποθετικούς αποδέκτες. Τα ανθρώπινα "αισθήματα" -ενίοτε και κατά πολύ συγκεκριμένους εθνικούς τόπους- δεν είναι ούτε για τα ζώα ή για τα φυτά, διότι η αθωότητά τους τα αποστρέφεται, όπως έγραψε ελληνίδα φιλόσοφος και λογοτέχνης. Οπότε απλώς μία ψιλή παρατήρηση, ψιλά γράμματα: ανάλογα με την -τύποις και ουσία "αστική"- ανατροφή σου και το πόσο σοβαρά εκλαμβάνεις ανθρώπους και πράγματα, το δέος που έχεις μάθει να αισθάνεσαι απέναντι σε θεσμούς και επιφανή σεβαστά πρόσωπα της εξουσίας, μπορεί κάλλιστα σε εποχές δικής σου ανωριμότητας να σε εμποδίσει να αμυνθείς βίαια προστατεύοντας τον εαυτό σου, διότι ακόμη και η θέαση της κατάχρησης εξουσίας και παραβίασης των ορίων είναι λιγότερο ισχυρή και αυτοπροσδιοριστική από αυτό το δέος.
Υπάρχει και αυτή η παράμετρος και αυτό το δέος δεν είναι οπωσδήποτε επιζήμιο,* αλλά πάντως εκμεταλλεύσιμο από την εξουσία και τους εκάστοτε φορείς της, από τους επιφανείς επισήμους έως τους εκάστοτε αφελείς λαθρεπιβάτες της εξουσίας ως συνιδιοκτησίας.
Ψιλά γράμματα σε εποχές αποπροσανατολιστικών ψευδοκινημάτων και αρλουμπολογίας που υποσκάπτουν ή αναχαιτίζουν πιθανώς αναγκαίους μετασχηματισμούς της πολιτικής.
*Καλύτερος ο σεβασμός από το δέος, ανατρέπεται απλούστερα με τη λογική όταν οι συνθήκες το επιβάλλουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου