Το θαύμα του κοβίντ

 Αμήχανος ο σκηνοθέτης που βλέπει τη μικρή χώρα της νοτιοανατολικής Ευρώπης, αιώνες τώρα απαξιούσαν και υπονομεύουσαν την ιδέα του κράτους, να έχει μετατραπεί προ του καθεστηκότος καθετηριασμού σε τύπο και υπογραμμό, προτιθεμένην μάλιστα υπογράφειν την απαλλαγή του κράτους από οιανδήποτε ευθύνη και αναλαμβάνουσαν ιδίαν την ευθύνη της συμμετοχής στις δοκιμές της τρίτης κλινικής φάσης ως πειραματικός φορεύς, ελλειπούσης καν ολοκληρωμένης προκλινικής έρευνας, διευκολύνουσαν τοιουτοτρόπως  την πολυπόθητη τσάτρα πάτρα έγκριση ενός mRNA-εμβολίου, προφανώς ως πρώτου μίας σειράς DNA- και RNA-εμβολίων, για τα οποία έως σήμερα ο κακός χαμός γινόταν μόλις ακουγόταν φωνούλα όχι υπέρ έγκρισής τους, αφού βρίσκονται όλα σε πειραματικό στάδιο, αλλά απλή αναφορά τους. Εικάζεται ότι ουδείς θα φέρει ευθύνη -και οικονομικής αποζημιώσεως- εκτός των πειραματανθρώπων, διότι φημολογείται ότι οι εκ των ων ουκ άνευ φαρμακευτικές είναι στο προστάδιο της χρεωκοπίας.